Pociemniało niebo, pojaśniały twarze.

Do stołu wołają gości gospodarze.

Na zimowym niebie pierwsza gwiazdka świeci

Ucichły na chwilę rozbrykane dzieci.

Jest dwanaście potraw, jest miejsce za stołem,

Gdyby ktoś zawitał w wigilijną porę.

Jest biały opłatek, pod obrusem siano,

Choinka błyszcząca urodą nieznaną.

Są słowa delikatne jak ten śnieg co prószy,

Wybielając najskrytsze zakamarki duszy.

Rajskie jabłka rumieńce mają na gałęzi,

I zerwały się słowa, niczym ptak z gałęzi.

I płynie nad dachami nucona kolęda,

Głosząc, że już nadeszła noc cicha, noc święta...